Arabskie konie czystej krwi

Jedna z najstarszych na świecie ras konia domowego wyhodowana ok. VIII w. p.n.e. wywodząca się z rejonu Półwyspu Arabskiego, na którym warunki naturalne oraz sposób użytkowania i prowadzenia selekcji przez koczownicze plemiona arabskie ukształtowały rasę o suchej konstytucji (tzn. o szybkiej przemianie materii, małych skłonnościach do osadzania się tłuszczu, lekkiej budowie i żywym temperamencie), wytrzymałą, odporną na niekorzystne warunki otoczenia, dobrze wykorzystującą paszę, o szlachetnej urodzie i płynnych ruchach.

Osiągają wysokość w kłębie 142-155 cm. Wyróżniane są trzy główne typy pokrojowe, wywodzące się od dawnych rodów koni arabskich: saklawi - umaszczenie przeważnie siwe, typ koni arabskich o wyjątkowo szlachetnej urodzie, harmonijnej i delikatnej budowie. Munighi - umaszczenie przeważnie kasztanowate, pochodzi z północnych terytoriów państw arabskich, cechuje się większą wysokoscia w kłębie od typowych koni arabskich, budową nieco zbliżony do angielskich koni pełnej krwi, używany głównie w gonitwach. Kuhailan - umaszczenie przeważnie gniade, typ wyrównany o bardziej masywnej, harmonijnej budowie, najbardziej ceniony obok saklawi, najczęściej spotykany w polskiej hodowli koni arabskich.