Achałtekińskie konie

Jedna z najstarszych ras konia domowego, wyhodowana ponad 4 tys. lat temu przez azjatyckie plemiona zamieszkujące Turkmenistan. Surowe warunki bytowania na obszarach pustynnych, o skąpej roślinności i niewielkiej ilości opadów, przyczyniły się do powstania rasy niezwykle wytrzymałej, odpornej na niekorzystne warunki środowiskowe, przyzwyczajonej do znacznych wahań temp. otoczenia. Achałtekińskie konie osiągają wysokość w kłębie ok. 154 cm, umaszczenie mają gł. gniade, kasztanowate, siwe lub kare. Szyja długa, tzw. jelenia, klatka piersiowa przeważnie płytka, brzuch podciągnięty, głowa o szlachetnej budowie i prostym profilu, ogon i grzywa rzadkie. Jako szybkie i wytrzymałe konie wierzchowe, stały się rasą wyjściową dla wielu ras koni ros., m.in. koni dońskich. Hodowla koni prowadzona jest obecnie głównie w Rosji, Turkmenistanie, Kazachstanie, Uzbekistanie i Kirgistanie (najważniejsze ośrodki hodowlane znajdują się w Machtum-Kuli, Lugowsku oraz w Tersku w pn. części Kaukazu).